พราหมณ์โหราทราบข่าวว่ากษัตริย์ทั้งหลายจะทำสงครามกันแย่งพระบรมธาตุหลังการถวายพระเพลิง ก็เสนอทางออกโดยการตวงแบ่งพระบรมธาตุเป็นกองเท่า ๆ กัน
๏ ยังมีโหรพราหมณ์ ครั้นแจ้งข้อความ
ลนลานมาพลัน นั่งฟังปรึกษา เห็นเป็นแข็งขัน
มิลงใจกัน ทุกอันถ้วนถี่
๏ อยู่เป็นอุปราช ชาติเชื้อนักปราชญ์
ฉลาดพาที จะวุ่นวายนัก เห็นจักอัปรีย์
ธาตุพระชินศรี ราคีหมองหมาย
๏ คิดแล้วไม่ช้า นั่งฟังปรึกษา
ออกว่าเป็นกลาง ท้าวไททั้งหลาย อย่าได้ขัดขวาง
ท่านคิดปลงวาง ในทางกุศล
๏ พญาฟังพราหมณ์ ถ้อยคำซึ่งห้าม
ลงตามบัดใจ ตอบลิขิตสาร ท่านแม่กองใหญ่
อย่าได้ร้อนใจ เราจักปันกัน
และได้ลอบนำพระทันตธาตุองค์หนึ่งซ่อนเอาไว้ในมุ่นมวยผม พระอินทร์ส่งทิพยเนตรลงมายังเมืองกุสินาราที่แบ่งพระธาตุนั้น ทรงทราบเหตุทั้งหมดก็แอบไปอัญเชิญพระทันตธาตุจากมวยผมพรามหณ์ขึ้นไปประดิษฐานบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ พร้อมทั้งก่อพระมาลิกเจดีย์สำหรับประดิษฐานพระทันตธาตุเอาไว้
๏ ท้าวพญาทั้งนั้น ปรึกษาพร้อมกัน
โหรพราหมณ์มากมาย ดูเห็นเขี้ยวขวา ลับตาทั้งหลาย
พราหมณ์หยิบซ่อนไว้ ในบนเกษา
๏ บัดนั้นพระอินทร์ ท่านท้าวอัมรินทร์
ดูเห็นแก่ตา ว่าพราหมณ์นี้ไซร้ น้ำใจแข็งกล้า
ลักเอาเขี้ยวขวา พระซ่อนไว้พลัน
๏ จำกูนี้ไซร้ จะพาเอาไป
ไว้ในเมืองสวรรค์ ตริแล้วมิช้า อินทราชัดพลัน
โหรพราหมณ์ต้องปัน พระธาตุแจกไป
๏ ครั้นไปถึงแล้ว อินทราพระแก้ว
ก่อพระจุฬา มาลิกเจดีย์ ด้วยแก้วมุกดา
เป็นที่วันทา เทวาทั้งหลาย
