สามสีกาลุ่มน้ำพุมดวงสร้างพระพุทธรูปให้เทพแห่งความตาย

จารึกคำอุทิศที่ฐานพระพุทธรูปสมัยอยุธยาตอนปลายจากวัดน้ำรอบ ในพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ ไชยา จารึก

คำอ่าน : พระพุทรูปสีกาเสกสกสุกสางใหพยม พการ ฃอใหฯทฯผูสางพนทุกเทิด

คำแปล : พระพุทธรูปสีกาเสกสกสุกสร้างให้พระยม พระกาฬ ขอให้ท่านผู้สร้างพ้นทุกข์เถิด

เนื่องจากเป็นพระสมัยอยุธยาตอนปลาย ก็น่าจะเป็นของที่ตกทอดมาจากวัดหัววังน้ำรอบเก่า แต่ไม่รู้ตกทอดมายังไงระหว่างช่วงศึกพม่า ถึงย้ายวัดมาที่ใหม่ในปัจจุบันเมื่อ 2391 ครับ

พยม พการ คืออะไร คงเป็นได้สามกรณี คือ

1.ขุนนางบรรดาศักดิ์พระ คือพระยม พระการ

2.พระภิกษุ ชื่อพระยม กับพระการ

3.คือพระยม กับพระกาฬ ซึ่งเป็นเทพแห่งความตาย

ผมคิดว่าน้ำหนักคงตกที่ พระยม กับพระกาฬ เทพแห่งความตายมากกว่าจะเป็นราชทินนาม หรือชื่อพระ เพราะว่าหากเป็นราชทินนาม ย่อมจะต้องยาวออกไปกว่านี้ ทั้งสำหรับเมืองขนาดเล็ก ๆ ย่านลุ่มน้ำพุมดวงนี้ พระเป็นบรรดาศักดิ์ที่นับว่าใหญ่มาก โดยมากจะเป็นพัน และขุน การมีขุนนางชั้นพระสองคนนี่ออกจะแปลก

หากเป็นชื่อคนก็ไม่ใช่ชื่อมงคล หากเป็นชื่อของเทพแห่งความตายย่อมจะลงตัวกว่า

เรื่องทำพระอุทิศให้เทพแห่งความตายนี่ดูมีคติน่าสนใจ สีกาทั้งสามคงสร้างพระองค์นี้เมื่ออายุเยอะมาก ๆ หรือกำลังป่วยหนัก ทำนองพระสะเดาะเคราะห์

จารึกนี้ไม่มีศักราชบอก ฟอนต์ กับอักขระวิธีคล้าย ๆ กับจารึกเรื่องเปตตภูมิมี่ผนังถ้ำสิงขรณ์ ซึ่งอ.ศานติ ภักดีคำ กำหนดอายุในช่วงพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศครับ แต่ผมคิดว่าพระพุทธรูปนี้คงหลังยุคบรมโกศลงมาอีกหน่อย