
คืนวันเสาร์นี้ขอนำเสนอตำราฝัน จากคัมภีร์ใบลานวัดบูรณาราม
คัมภีร์นี้ประกอบด้วยลานจำนวน 11 ใบ ปกลานนับเป็น 1 ใบ มีความพิเศษคือเป็นการนำลาน 2 ไปมาเย็บรวมเข้าให้หนาสำหรับเป็นปก คัมภีร์รวม 2 เรื่องเข้าไว้ด้วยกัน เรื่องแรกว่าด้วยความฝัน มีลาน 3 ใบ 3 อังกา (ก – กิ) เรื่องที่สองเป็นคัมภีร์โลกนิติภาษาบาลีที่มีรูปศัพท์แบบสันสกฤตผสมอยู่มี 7 ใบ 7 อังกา (ก – เก) คัมภีร์โลกนิติเป็นการประมวลสุภาษิตจากคัมภีร์โบราณของอินเดียที่มีมาในอดีตเช่น ราชนิติของจาณักยะ หิโตปเทศ ฯ เข้าไว้ด้วยกัน บางส่วนของเนื้อหาเรื่องโลกนิตินี้ได้นำมาทำเป็นกิจกรรมให้สนุกกันช่วงออกพรรษาที่ผ่านมาแล้ว ส่วนที่ว่าด้วยโลกนิติทั้งหมดหากมีโอกาสจะนำเสนอในภายหลัง
วันนี้จะขอนำเสนอส่วนแรกว่าด้วยความฝัน
คัมภีร์ส่วนนี้นี้มีเนื้อหาแบ่งได้เป็น 4 ส่วน ประกอบด้วย
1.นิมิตดี ว่าด้วยสิ่งที่เห็นในฝันซึ่งทำนายได้ว่าเป็นฝันดี
2.ปัญจมหาสุบินนิมิต 5 ประการของพระพุทธเจ้าก่อนตรัสรู้ ซึ่งมีเนื้อหาและคำแปลแตกต่างไปจากคัมภีร์อื่นเล็กน้อย
3.ทำนายฝัน และแก้ฝัน ว่าด้วยความฝัน การตีความฝัน และวิธีแก้ฝันดีให้เกิดผลดี แก้ฝันร้ายให้หายจากผลร้าย
4.วัน-เวลาฝัน ว่าด้วยการตีความว่าฝันวันใด เวลาใด เกิดผลกับใคร หมายถึงอะไร
รายละเอียดได้จัดทำไว้ในภาพแต่ละภาพแล้ว
คัมภีร์ผูกนี้พิเศษทั้งเนื้อหา ศัพท์ ทั้งรูปอักษรขอมที่ใช้ก็โบราณมาก
มีทั้งภาษาสันสกฤต บาลี ไทย ผสมผสานกัน
มีรูปอักษรขอมครบครันกว่าลานอื่น ๆ
มีรูปอักษรขอมของตัว ฝ ฝา และ ฟ ฟัน ที่พิเศษมากและยังไม่ได้เห็นในลานผูกอื่นของวัดนี้เลย
มีรูปวรรณยุกต์โทแบบคล้าย ๆ ไม้หันอากาศกลับหัว
มีรูปคำเก่าที่ไม่ค่อยพบแพร่หลายนักเช่นคำว่า ไส้ดือ – สะดือ
อักขระวิธีการเขียนก็แปลก ไม่ค่อยซ้อนเชิงอย่างรูปแบบที่นิยมในสมัยอยุธยาปลายเป็นต้นมา
ผมขออนุญาตเสนอคร่าว ๆ ว่าลานผูกนี้อาจจะมีอายุในราวครึ่งหลังของ พศว.20 – ครึ่งแรกของ พศว.21 (ระหว่าง พ.ศ.1950 – 2050 เป็นช่วงเวลากว้าง ๆ) เนื่องจากรูปอักษรขอมที่ใช้ รวมถึงอักขรวิธีต่าง ๆ ดูสอดคล้องกับจารึกในช่วงปลายสุโขทัย – ต้นกรุงศรีอยุธยามาก แต่ข้อเสนอเรื่องอายุอาจยังเป็นเพียงอัตโนมติไม่ได้เปรียบเทียบให้เห็นเป็นวิชาการในโพสต์นี้ ท่านผู้รู้เห็นแย้งอย่างไรได้โปรดให้ชี้แนะด้วยครับ






















